Doe iets aardigs voor iemand & en je bent gelukkiger in plaats dat je iets voor jezelf doet

Als je gelukkig wilt zijn, probeer dan iemand anders gelukkig te maken

Afgelopen week liep ik glimlachend door de supermarkt bij de kruiden toen een vrouw met de telefoon aan haar oor hardop zat uit te spreken welke kruiden ze voor haar moeder moest meenemen : Vaginekruiden, vaginakruiden?

Ik moest even omlopen en nog meer lachen toen ik peper had gepakt en uit het zicht was van de vrouw. Maar op zoek naar de kappertjes moest ik toch voorbij haar lopen en het ging maar door; het staat niet bij de “g” Oh of is het sagina, sagin . Ik zie hier niets staan. Of met een “t” en toen zei ik. Is ze niet op zoek naar Tajine kruiden, gaat ze niet iets Libanees koken? En toen keek ze naar de T en vond ze de kruiden. Ik zei; gaat ze Falafel maken? En ja ze glunderde; haar moeder had tajine nodig voor falafel.

We glimlachten samen en het voelde zo goed dat ik haar en haar moeder had kunnen helpen. En thuis gekomen zag ik dat ik nu wel geen kappertjes had gekocht, maar voelde me wel blij en “connected” en wellicht dubbel door de humor van het hardop uitspreken van “vaginakruiden”.

Een nieuwe studie toont aan dat vriendelijke dingen voor anderen doen een belangrijke weg naar geluk is.

Good Science Center JILL SUTTIE | 12 MEI 2021

Toen Thomas Jefferson de Onafhankelijkheidsverklaring schreef, verzekerde hij de Amerikanen van hun recht op leven, vrijheid en het nastreven van geluk. Dit idee lijkt veel Amerikanen ertoe te brengen nieuwe gadgets en hedonistische genoegens na te jagen. Maar wat als die benadering niet klopt?

Wat als geluk voortkomt uit het streven om anderen gelukkig te maken, in plaats van leuke dingen voor jezelf te doen?

Dat is precies wat een recente studie heeft gevonden.

In het experiment rapporteerden universiteitsstudenten over hun geluk en over hun gevoel van autonomie, competentie en verbondenheid met anderen - allemaal wat onderzoekers beschouwen als "psychologische basisbehoeften" voor welzijn. Vervolgens kregen ze willekeurig de taak om iets te doen om zichzelf gelukkiger te maken, een ander gelukkiger te maken of om te socializen. (Het toewijzen van een groep om te socialiseren hielp bepalen of het zoeken naar geluk voor een ander een effect had dat verder ging dan alleen in iemands aanwezigheid zijn.)

Later die dag, na het uitvoeren van hun taken, vertelden de deelnemers wat ze deden, en vulden vervolgens hun geluks- en vragenlijsten opnieuw in. Degenen die iets hadden gedaan om een ​​ander zich beter te laten voelen, waren zelf veel gelukkiger dan deelnemers aan de andere groepen, en hun grotere geluk was gekoppeld aan een sterker gevoel van verbondenheid met die persoon.

Deze bevinding was niet zo verrassend om onderzoeker Milla Titova te leiden, die zegt dat het past bij eerder onderzoek naar geluk dat vond dat geven aan anderen je gelukkiger maakt dan aan jezelf geven - en dat het rechtstreeks voor jezelf nastreven van geluk soms averechts werkt.

"Anderen gelukkig maken is zinvoller voor mensen dan alleen maar met hen omgaan of iets doen om ons eigen geluk te verbeteren", zegt ze. "Als we ernaar streven anderen gelukkiger te maken, voelen we ons met hen verbonden - er wordt beter aan onze behoeften op het gebied van verbondenheid voldaan - wat belangrijk voor ons is."

In een ander deel van het onderzoek probeerden zij en haar collega de mogelijkheid uit te sluiten dat iemand anders gelukkiger maakt, u gelukkiger maakt door de manier waarop emoties zich tussen mensen verspreiden, wat bekend staat als het besmettingseffect. Om dit te doen, herhaalden ze hun experiment, maar deze keer vroegen ze de deelnemers om de ontvanger van hun vriendelijkheid te identificeren en te zeggen hoeveel gelukkiger die persoon leek te zijn. Vervolgens namen ze contact op met de ontvanger en maten hun werkelijke geluksniveaus.

De onderzoekers ontdekten dat het geluksniveau van een ontvanger niet gerelateerd leek te zijn aan het toegenomen geluk van de persoon die hem / haar gelukkig probeert te maken, wat suggereert dat er iets gaande is dat verder gaat dan alleen maar emotiebesmetting. Als de deelnemer echter merkte dat hun inspanningen een verschil maakten in het geluk van een ander, dan werden ze gelukkiger.

"Als we denken dat een andere persoon zich redelijk goed voelt, is dat genoeg om ons zelf ook behoorlijk goed te voelen", zegt Titova. "We zijn gewoon niet altijd nauwkeurig in het inschatten van de gevoelens van andere mensen."

Zij en haar collega keken ook naar hoe dit effect zou kunnen optreden tussen vreemden. Mensen die in een stadsstraat geparkeerd stonden, werden benaderd door onderzoekers en kregen 50 cent voor het invullen van enquêtes over hun welzijn. In sommige gevallen kregen ze gewoon 50 cent muntstukken om te bewaren of kregen ze 50 cent muntstukken om hun eigen meter te vullen voordat ze de enquêtes invulden. In andere gevallen kregen ze te horen dat ze de meter van een ander moesten bijvullen met geld, en sommigen werd gevraagd een briefje achter te laten op het dashboard van de auto van de vreemdeling waarin werd uitgelegd wat ze hadden gedaan.

Daarna vergeleken de onderzoekers het geluk van de vier groepen en in hoeverre hun behoeften vervuld waren. Degenen die geld in de meter van iemand anders hadden gestopt, waren aanzienlijk gelukkiger dan degenen die geld in hun eigen meter hadden gestopt of gewoon het kwartier hielden. Het achterlaten van een briefje verhoogde iemands geluk nog meer.

Titova denkt dat dit logisch is, aangezien iemand anders gelukkiger maakt, ons gelukkiger maakt door onze verbondenheid met hen te vergroten. Maar het kan ook zijn dat mensen ook graag de eer krijgen voor een goede daad - of dat het briefje eigenlijk een andere daad van vriendelijkheid is, die de band verder vergroot.

Hoe het ook zij, het lijkt erop dat iets aardigs voor iemand doen, beter is voor ons geluk dan iets voor onszelf krijgen.

"Je hoeft niet de persoon te kennen die je gelukkig probeert te maken, noch is er een daadwerkelijke fysieke interactie met die persoon nodig", zegt ze. "Het werkt nog steeds, zelfs met een vreemde."

Dit is een voorstudie, meestal gedaan met een beperkte populatie, en Titova waarschuwt ervoor de bevinding niet toe te passen op andere culturele contexten. Dit is verstandig, aangezien studies hebben uitgewezen dat niet alle gelukspraktijken zich vertalen naar andere culturen.

Toch suggereren ze dat aandacht voor het gelukkig maken van anderen de sleutel tot geluk het overwegen waard kan zijn.

"Het is voor sommige mensen niet intuïtief, maar als je niet de beste dag hebt, moet je erover nadenken om iets aardigs te doen voor je partner of je kamergenoten in plaats van je op jezelf te concentreren", zegt ze. "Dat is misschien niet wat in je opkomt van nature, maar het is waarschijnlijk effectiever."