Wederom bewijs waarom het goed is voor mensen te dansen; 4 x winst
Vier manieren waarop dansen je gelukkiger maakt
Menselijke lichamen zijn gemaakt voor dans, wat zou kunnen verklaren waarom het zo goed is voor onze gezondheid, geluk en relaties.
Good Science Ceter K. M Newman 6 juli 2022
Ben je een danser? Terwijl sommigen van ons een onvermurwbaar "Nee!" op die vraag waren we allemaal ooit dansers. Sterker nog, als baby van drie weken begon je je bewegingen al te synchroniseren met het ritme van de muziek die je hoorde. En zelfs als je je nu identificeert als een kluns met twee linkervoeten, wed ik dat je moeite hebt om helemaal stil te blijven als je je favoriete deuntje hoort.
Dansen zit in onze botten, en het is meer dan alleen een leuke vorm van entertainment, leggen Julia F. Christensen en haar collega's uit in een paper uit 2017. Grotkunst lijkt te suggereren dat mensen al 70.000 jaar geleden dansten, en het heeft belangrijke functies voor ons.
Dans brengt ons in een staat van flow waarin we onze problemen vergeten, wat goed is voor het reguleren van onze biologische systemen en het voeden van onze gezondheid op de lange termijn. Op een dieper niveau is het een manier om in contact te komen met ons lichaam en onze gevoelens, waardoor we verschillende emoties kunnen 'proberen' en zien hoe ze zich voelen.
Dans blijkt een combinatie te zijn van verschillende activiteiten die elk op zich goed voor ons zijn: sporten, naar muziek luisteren en contact maken met andere mensen. Remix die in één groovy pakket, en je hebt een gedrag dat krachtige voordelen heeft voor onze mentale en fysieke gezondheid.
"Dans is een tegengif voor stress, een manier om negatieve emoties te bestrijden, een elixer voor lichaam, geest en hersenen", schrijven Christensen en Dong-Seon Chang - een Argentijnse tangodanser en swingdanser - in hun boek uit 2021 Dancing Is the Beste geneeskunde.
Hopelijk zullen de vele voordelen van dans je motiveren om op te staan en je lichaam te bewegen, of het nu in een overvolle salsaclub is, op de volgende bruiloft die je bijwoont, of alleen in je woonkamer. Hier zijn vier redenen waarom dansen volgens de wetenschap goed voor je is.
1. Dans geeft ons een goed gevoel
Meer dan tien jaar geleden werkten twee lokale overheidsorganisaties in Lincolnshire, V.K., samen om een programma op te zetten, Dance4Life genaamd, om de gezondheid en het welzijn van de gemeenschap te bevorderen. Uiteindelijk hebben ze meer dan 30 danslessen opgezet die bijna 2.000 mensen trokken.
Als onderdeel van het programma ondervroegen onderzoekers 330 mensen nadat ze ongeveer 8-10 weken danslessen hadden gevolgd. De meerderheid van de deelnemers was het ermee eens dat het programma hen hielp hun welzijn en energie te verbeteren en nieuwe vrienden te maken. Velen van hen waardeerden dat dans hen kon helpen zich creatief uit te drukken en fit en gezond te blijven.
Maar de voordelen van dans lijken verder te gaan dan de boost die we krijgen door te sporten. In een onderzoek uit 2004 brachten studenten bijvoorbeeld 90 minuten door met Afrikaanse dans, hatha-yoga of het luisteren naar een biologielezing. Op basis van enquêtes voor en na, hielpen zowel yoga als dans om hun stress en negatieve emoties te verminderen. Maar dans verhoogde ook de positieve emoties van studenten, terwijl yoga geen enkel effect had (en leren over biologie deed de goede gevoelens van mensen juist leeglopen).
Een onderzoek onder 133 studenten in de jaren '80 had vergelijkbare bevindingen. Hier gaf een enkele sessie dansles de studenten een grotere welzijnsboost in vergelijking met een sportles (kajakken, schermen of basketbal) of een gewone academische klas zoals biologie of literatuur. Dans zorgde ervoor dat studenten zich bijzonder creatief, intelligent, gezond, opgewonden en opgewekt voelden. Vergeleken met het beoefenen van sport voelden de dansstudenten zich ook zelfverzekerder, ontspannen, gemotiveerder en energieker.
“Dansen geeft me automatisch meer kracht op alle gebieden van het leven. Ik voel mijn onafhankelijkheid en autonomie, evenals creativiteit en veiligheid en een sterke vitaliteit, liefde en dankbaarheid voor alles wat bestaat”, zei een 25-jarige vrouw in een ander onderzoek. "Ik kan mezelf beter accepteren met al mijn sterke en zwakke punten en kan zonder terughoudendheid van mezelf houden, zonder veel oordeel."
Dans heeft twee dingen die sporten meestal niet doen: muziek en (vaak) een danspartner. Maar wat als mensen alleen of in stilte dansten?
In een onderzoek uit 2009 probeerden 22 tangodansers in de leeftijd van 30-56 op vier verschillende manieren te dansen: samen of alleen, met of zonder muziek. Volgens de bevindingen versterkte alleen regelmatig dansen (met partner en muziek) de positieve emoties van mensen. De onderzoekers verzamelden speekselmonsters om te zien wat er in de lichamen van de dansers gebeurde en vonden verschillende effecten: muziek hielp om cortisol te verminderen, een hormoon dat betrokken is bij onze reactie op stress, terwijl dansen met een partner het testosteron verhoogde.
Hoewel je zeker alleen kunt dansen, zul je bij veel soorten dans in nauw contact staan met een partner of dansen in een groep, wat ook een hele reeks sociale voordelen met zich meebrengt.
2. Dans brengt ons dichter bij elkaar
Bij dansevenementen mengen mensen zich vaak en kletsen ze voordat ze paren en naar de dansvloer gaan. En dan ervaren ze nog een ander belangrijk aspect van dans: fysieke aanraking, variërend van hand in hand tot de volledige omhelzing van blues of tango.
Zoals een 53-jarige danseres in een studie zei: "De sociale interactie voldoet aan mijn behoefte aan groepssaamhorigheid, nabijheid en lichaamscontact. Hoewel verbale communicatie tijdens dans naar de achtergrond verdwijnt, kunnen we vriendschappen cultiveren binnen de dansgemeenschap, die voor mij heel positief en belangrijk zijn.”
Er gebeurt ook iets op een visceraal niveau als we synchroon met andere mensen gaan bewegen: die fysieke synchronisatie kan van invloed zijn op hoe we over elkaar denken. In een onderzoek uit 2016 namen bijvoorbeeld 94 mensen deel aan een "stille disco" waar ze dansroutines leerden en samen dansten met een koptelefoon op met muziek. Terwijl sommige groepen volledig gesynchroniseerd waren, groovende met dezelfde bewegingen op dezelfde deuntjes, leerden andere groepen een andere volgorde van bewegingen of dansten helemaal op andere muziek. Uiteindelijk voelden mensen die volledig synchroon dansten, zich dichter bij elkaar in vergelijking met de anderen.
"Dans kan een belangrijk menselijk gedrag zijn geweest dat is ontwikkeld om sociale nabijheid tussen vreemden aan te moedigen", schrijven Bronwyn Tarr en haar coauteurs.
Dansen kan een manier zijn om niet alleen contact te maken met andere dansers, maar ook met je cultuur en gemeenschap. Dans staat bijvoorbeeld centraal in de culturele identiteit van inheemse stammen en werd op bepaalde momenten in de geschiedenis verboden naast andere inheemse culturele praktijken. Professor Sean Asiqłuq Topkok richtte een Inupiaq-dansgroep op in Fairbanks, Alaska, om de tradities van zijn stam te delen met jonge mensen, waaronder waarden als nederigheid, samenwerking en respect voor de natuur.
"Traditionele verhalen, waaronder verhalen die worden overgebracht door middel van drummen en dans, kunnen een zinvolle educatieve benadering bieden voor het overbrengen van culturele kennis, welzijn en identiteit aan jongeren en toekomstige generaties", schrijft hij met co-auteur Carie Green in een boekhoofdstuk uit 2016.
Een ander boekhoofdstuk uit 2019 beschrijft hoe West-Afrikaanse dansen op de djembé-trommel Afro-Amerikanen kan helpen de verbinding met hun cultuur en identiteit te herstellen. Dans werd ook onderdrukt op slavenplantages in de VS, en het terugwinnen ervan samen met een gemeenschap van andere Afrikaanse dansers kan mensen helpen om genezing te ervaren te midden van de huidige realiteit van discriminatie en racisme, beweren Ojeya Cruz Banks en Jeanette "Adama Jewel" Jackson.
"Het herwinnen van culturele vloeiendheid in West-Afrikaanse dans kan een cruciaal onderdeel zijn van cultureel, emotioneel en spiritueel herstel", schrijven ze.
3. Dans helpt bij depressie
Geïnspireerd door de geestelijke gezondheidsvoordelen van dans, ontstond halverwege de twintigste eeuw een specifieke vorm van therapie, dansbewegingstherapie genaamd. Het komt in vele vormen, maar cliënten gebruiken beweging vaak om patronen in zichzelf te observeren, uitdagingen uit te werken en emoties te uiten. Onderzoek suggereert dat dansbewegingstherapie kan helpen bij depressie, trauma, zenuwinzinkingen, chronische pijn en meer.
Zelfs als je geen formele dansbewegingstherapie doet, lijkt dansen op zichzelf al goed te zijn voor depressie en angst. In een onderzoek uit 2012 werden bijna 100 mensen met een depressie opgesplitst in drie groepen die tango leerden, meditatie beoefenden of zes weken op een wachtlijst stonden. De klassen kwamen 90 minuten per week bij elkaar. Op basis van enquêtes hielpen zowel tango als meditatie de depressie van mensen te verminderen in vergelijking met de wachtlijstgroep, terwijl tango ook hun stress verminderde. Toen onderzoekers de deelnemers daarna een voucher aanboden voor tango- of mindfulnesslessen, koos 97% van de deelnemers voor de gratis danslessen.
Vrouwen lopen het risico op een depressie rond de menopauze, dus nodigden onderzoekers in China vrouwen van 44-55 jaar uit om deel te nemen aan square dance-lessen. (Vierkantdansen in China wordt vaak gedaan in openbare ruimtes om te sporten, en verschilt van de Amerikaanse cowboytraditie.) Uit enquêtes bleek dat vijf keer per week gedurende drie maanden dansen hielp bij het verminderen van depressie in een kwetsbare tijd van het leven voor deze vrouwen.
Nogmaals, dans lijkt te helpen bij depressie en gaat verder dan alleen sporten of naar muziek luisteren. In een onderzoek uit 2007 werden 31 psychiatrische patiënten met een depressie verdeeld in drie groepen die op muziek dansten, alleen naar muziek luisterden of drie minuten op een hometrainer reden. De eerste groep danste op 'Hava Nagila', een vrolijk, vrolijk nummer waarbij je handen vasthoudt en springt. (De onderzoekers kozen deze dans eigenlijk omdat er aanwijzingen zijn dat mensen die depressief zijn minder verticaal bewegen.)
Op basis van enquêtes namen de dansers toe in motivatie, coping, kracht, energie en plezier, en voelden ze zich minder angstig, gespannen, moe en levenloos na slechts een paar minuten dansen. Ze namen ook af in depressie in vergelijking met de muziekluisteraars en sporters.
Veel mensen komen dansen als ze moeilijkheden in het leven ervaren. Op een avond waarop je je eenzaam voelt maar je er niet toe kunt brengen een vriend te bellen, kan het aantrekkelijk zijn om de hand van een vreemde te pakken en jezelf te verliezen in de muziek. Mensen die voor een onderzoek werden geïnterviewd, zagen danslessen als een reddingslijn, een veilige, stabiele routine waaraan ze zich konden vastklampen als de rest van het leven chaotisch en zwaar was.
4. Dans helpt ons jong te blijven
Vrolijke senioren die dansen in hun verpleeghuis is niet alleen een feelgood-trope voor tv; in werkelijkheid,
een groot deel van de studies omvat het onderwijzen van dans aan oudere mensen. In veel opzichten is dansen het perfecte tegengif voor de uitdagingen van de ouderdom, zoals afnemende gezondheid, evenwicht en sociale connecties. En dans leren lijkt goed te zijn om de hersenen scherp te houden.
In een onderzoek uit 2007 volgden 60 oudere Brazilianen een jaar lang stijldanslessen. De lessen omvatten een breed scala aan swing, wals, salsa, tango en andere muziekstijlen. Op basis van open vragenlijsten meldden mensen dat dans hun balans, flexibiliteit en coördinatie verbeterde en hen een speels en ontspannen gevoel gaf. Dans deed hen niet alleen denken aan hun jeugd, maar het hielp hen ook om weer in contact te komen met de Braziliaanse cultuur.
Onderzoekers Maristela Moura Silva Lima en Alba Pedreira Vieira merkten op dat de oudere dansers in de loop van het jaar een gevoel van zelfvertrouwen, eigenwaarde en elegantie kregen. Door middel van dans "kan het lichaam veranderen van een bron van onderdrukking in een bron van vrijheid", schrijven ze.
Een aandoening in het bijzonder waarvan onderzoekers denken dat dans kan helpen, is de ziekte van Parkinson. Parkinson is een neurodegeneratieve aandoening die bewegingsproblemen met zich meebrengt, zoals stijfheid en evenwichtsproblemen, en veel patiënten worstelen met depressie. In een onderzoek uit 2014 leerden 37 mensen van 50-80 jaar (van wie de meesten Parkinson hadden of zorgden voor Parkinsonpatiënten) dansen zoals de Charleston en de Saturday night fever-dans. Na 10 weken les voelden de deelnemers zich minder boos en ervoeren ze stabielere stemmingen.
Een ander klein onderzoek in 2012 nodigde een groep mensen met dementie en hun verzorgers uit om gedurende 10 weken wekelijks deel te nemen aan kringdanslessen van 45 minuten. In cirkeldansen, die in culturen over de hele wereld bestaan, dansen mensen individueel, maar houden ze elkaars handen of schouders vast. De lessen in deze studie begonnen met een warming-up en daarna werden vier of vijf verschillende dansen behandeld.
Volgens enquêtes van de patiënten en zorgverleners verbeterde dansen hun kwaliteit van leven in termen van gezondheid, energie, geheugen en relaties. De onderzoekers zagen ook positieve veranderingen in de groep. Dansen leek te helpen bij de stemming en concentratie van mensen en moedigde momenten van warmte en empathie bij de dansers aan.
Voor de verzorgers: "de groep hielp hen de realiteit van de diagnose dementie te erkennen en hun gevoelens van verdriet en verlies te verwerken, en verder te kijken dan de diagnose naar de persoon voor wie ze zorgden", leggen Michelle Hamill en haar coauteurs uit. “Muziek, dans en beweging zorgen voor een (non-verbale) dialoog waardoor mensen met dementie en hun omgeving effectiever kunnen communiceren en verbinden.”
Helaas voelen velen van ons zich ongemakkelijk als we dansen; Ik weet dat ik dat doe, zelfs na 16 jaar swingdansen. Maar zelfbewustzijn hoeft ons niet te stoppen. In één onderzoek hebben verschillende mensen die erachter kwamen dat ze moesten dansen, zich zelfs helemaal afgemeld voor het experiment - en uiteindelijk de emotionele voordelen misgelopen, die zelfs bestonden voor deelnemers die zich ongemakkelijk voelden.
Gelukkig zijn er eindeloze dansstijlen om uit te proberen die passen bij je persoonlijkheid, cultuur en lichamelijke beperkingen. Of je nu de eerste bent op de dansvloer of je angsten bestrijdt om op te staan, onthoud: dansen is je geboorterecht.
