Leer kinderen anders te vertrouwen.... ( een ander voorbeeld volgens touch builds trust)

Hier een betere wijze om het vertrouwen van uw kind te ontwikkelen

In plaats van kinderen te prijzen/complimenteren om hun zelfrespect op te bouwen, mogen ze meer leren om minder bezig te zijn met “self-focus” (en juist meer het verminderen van zelfgerichtheid door het ontwikkelen van een 'rustig ego)

Greater Good Science Center EILEEN KENNEDY-MOORE | 17 MEI, 2019


Een puber waar ik mee werkte, vond eindelijk de moed om me haar diepste angst te vertellen. Haar lichaam was zo gespannen dat het bijna trilde.

"Wat als ik opgroei om gewoon te zijn?" zei ze.

De angst die dit kind uitte - dat ze misschien niet zo speciaal is - is er een die ik vaak zie in mijn werk als therapeut. Op de een of andere manier stelde dit meisje, en vele andere cliënten die ik heb gezien, de zelfwaarde gelijk aan het indrukwekkend zijn.

Ik hoor vaak van ouders dat hun kinderen worstelen met een laag zelfbeeld. Hun kinderen kunnen uiterlijk zelfvertrouwen uitstralen, maar ze lijden vanwege hun niet aflatende preoccupatie met het beoordelen van zichzelf. Ouders maken zich zorgen wanneer ze hun kinderen zien huilen over een minder dan perfecte klas, zich zorgen maken om iets waarvan ze hebben gezegd dat het misschien raar lijkt, verwarrend elke situatie vermijden waarin ze misschien niet direct uitblinken, of zich venijnig bekritiseren wanneer ze op de een of andere manier tekortschieten.

Deze ouders proberen de kwetsbaarheid van de eigenwaarde van hun kinderen aan te pakken, wat onderzoeker Jennifer Crocker en haar collega's 'contingent self-esteem' noemen. Deze kinderen zijn op een eindeloze tredmolen terechtgekomen van het voortdurend bewijzen van hun waarde door middel van prestaties of andere tekenen van externe goedkeuring. Dit maakt kinderen erg kwetsbaar. Als ze worstelen om iets te leren, een fout te maken, een tegenvaller te ervaren, of gewoon iemand tegenkomen die beter presteert dan zij, voelen ze zich hopeloos ontsierd.


Culturele boodschappen die kinderen absorberen dat ze overal geweldig moeten zijn en er goed uitzien omdat het de druk om te presteren versterkt. Wanneer kinderen onvermijdelijk tekortschieten in perfectie, voelen ze zich misschien verpletterd door schaamte en geven ze het op of duwen ze zichzelf zo hard dat ze geen vreugde in hun leven vinden. Proberen 'geweldig' te zijn kan ertoe leiden dat ze applaus zoeken of gebreken verbergen in plaats van integer en authentiek te handelen. Hun zelfrespect is fragiel, gebouwd op een wankele basis van zelfgerichtheid en zelfpromotie.

Hoe kunnen we deze kinderen helpen?

Ouders reageren vaak op hun twijfelende kinderen door hen te proberen te verzekeren dat ze geweldig zijn. In het niet al te verre verleden adviseerden veel psychologen het zelfrespect van het kind op te bouwen door middel van lof. Maar we hebben sindsdien geleerd dat deze methode averechts kan werken. Onderzoek door Eddie Brummelman en zijn collega's laat zien dat niet alleen de lof over hoe geweldig ze zijn, ervoor zorgt dat kinderen met een laag zelfbeeld zich beter voelen over zichzelf, het kan zelfs leiden tot een nog lager zelfbeeld in de loop van de tijd en minder bereidheid om het op zich te nemen. moeilijke taken.

Gelukkig is er een betere benadering van het zelfrespect. In het nieuwe boek, Kid Confidence, legt Eileen Kennedy-Moore uit dat de sleutel tot het bevorderen van gezond zelfbeeld niet is om kinderen ervan te overtuigen dat ze geweldig zijn. In plaats daarvan zouden we hen moeten helpen om zelfveroordeling te verzachten door contact te maken met iets dat groter is dan zijzelf. Het lijkt misschien contra-intuïtief, maar - in plaats van meer zelfliefde - het antwoord voor zelfkritische kinderen is het verminderen van zelfgerichtheid door het ontwikkelen van een 'rustig ego'.

Een stil ego, volgens psycholoog Heidi Wayment en haar collega's, is een staat van zijn waarin 'het volume van het ego wordt afgewezen, zodat het zowel naar anderen als het zelf kan luisteren in een poging het leven menselijker te benaderen en met compassie. "Zelfbeweging voldoende uitschakelen, geeft kinderen wat ademruimte om te groeien. Het gaat niet om jezelf neer te zetten, wat een vorm van zelfgerichtheid is.

Het is eerder een soort van vergeten van het zelf door te erkennen dat we slechts een klein stukje van het grotere universum zijn, en zeker niet het middelpunt ervan! Hoewel sommige experts geloven dat kinderen te onvolwassen of van nature zelfgericht zijn om een ​​rustig ego te ontwikkelen, ben ik het daar niet mee eens. Denk aan de laatste keer dat je je kind zag buiklachen met een vriend of verdiept in een project (misschien wel zo dat ze je niet hoorden toen je ze naar het avondeten riep!). Dit soort ervaringen geeft kinderen een voorproefje van hoe het is om niet-zelfbewust te zijn. Als ouders kunnen we hen helpen dat uit te breiden, zodat het gemakkelijker is om een ​​constante zelfevaluatie los te laten.

Een stille ego is ambitieus - niet iets dat we te allen tijde kunnen handhaven. Maar hoe meer we het ervaren, hoe beter we het vinden. Hier zijn enkele voorbeelden van stille ego-toestanden die u kunt helpen uw kind te leren cultiveren.


Mindfulness - een focus op het huidige moment zonder oordeel.

Mindfulness ontwikkelen - door middel van meditatie of andere oefeningen - kan nuttig zijn bij het kalmeren van lawaaierige zelf-focus. Verschillende onderzoeken hebben aangetoond dat kinderen die nog niet zo jong zijn als de voorschoolse leeftijd en die op de school gebaseerde mindfulness-meditatieprogramma's volgen, hun stress en agressie kunnen verminderen en hun cognitieve prestaties kunnen verbeteren. Als zo'n programma niet op uw scholen wordt aangeboden, zijn er veel online bronnen met ideeën over hoe u meer aandacht kunt creëren in het leven van uw kinderen. Ouders kunnen ook zelf meer mindfulness gebruiken om hun kinderen te inspireren.

Flow - een staat van volledig ondergedompeld zijn in een project of leerervaring die ons uitdaagt.

Je kunt je kind ondergedompeld in de stroom observeren tijdens het bouwen van lego's, tekenen, een favoriet boek lezen, zwemmen, manden schieten of bugs bestuderen. Flow vindt plaats wanneer kinderen zo betrokken zijn bij een activiteit dat ze de tijd uit het oog verliezen en zich totaal niet bewust zijn. Door kinderen aan te moedigen om deel te nemen aan dit soort activiteiten die hun aandacht volledig absorberen, kun je hun prachtige gevoel van flow helpen vergroten, waar de tijd stilstaat. Onderzoeken hebben aangetoond dat doorstroming ten goede kan komen aan studenten van schoolgaande leeftijd, wat ertoe heeft geleid dat meer opvoeders manieren hebben overwogen om stroom in de klas op te nemen.

Compassie - een zorg voor degenen die lijden in combinatie met de wens om te helpen.

Volwassenen voelen vaak mededogen wanneer ze anderen zien lijden. Maar wist je dat veel kinderen - zelfs als ze drie jaar oud zijn - dat ook doen? Om te kunnen voortbouwen op deze instincten, kunnen ouders zelfbewuste actie in hun eigen leven vormgeven door te reageren op het lijden van anderen. Kinderen kunnen ook leren over medeleven door te zorgen voor het welzijn van hun vrienden of door vrijwilligerswerk te doen op school of in de gemeenschap. Compassie stelt kinderen in staat zelfbewustzijn te kalmeren door oprecht voor anderen te zorgen.

Ëlevation: een moreel kompas - een emotie veroorzaakt door het observeren van daden van moed, extreme vrijgevigheid of deugd.

We voelen de opleving van verheffing wanneer we diepe goedheid bij anderen ervaren. Elevation haalt ons uit onszelf en zorgt ervoor dat we ons optimistisch voelen over het menselijk ras. Het motiveert ons ook om om anderen te geven, mogelijk door zowel het parasympathische als het sympathische zenuwstelsel te activeren. Hoewel veel van het onderzoek naar verheffing volwassenen betreft, kan het ook bij kinderen worden gecultiveerd. Dit is misschien de reden waarom zoveel kinderboeken zich proberen te concentreren op de inspirerende helden uit onze geschiedenis. Sommige onderzoeken suggereren echter dat de focus op minder extreme voorbeelden (zoals een grootouder die tegenslag heeft overleefd of een ouder die, geconfronteerd met verleiding, een moeilijke maar ethische keuze heeft gemaakt) nog effectiever kan zijn om kinderen aan te moedigen zelf moreel te handelen.

Awe (ontzag/verbazing) - een gevoel van verwondering en verbazing dat komt in de aanwezigheid van iets groters dan onszelf.

Awe (ontzag/verbazing) kan worden veroorzaakt door een uitgestrekt panoramisch zicht op de natuur, een voortreffelijk kunstwerk of muziek, of een diepgaande spirituele ervaring. Het richt onze aandacht op een uitgestrekte manier weg van onszelf en onze omgeving, waardoor we ook vriendelijker en genereuzer kunnen zijn. Hoewel er veel ontzagonderzoek is gedaan bij volwassenen, kunnen kinderen ook een vleugje ontzag krijgen door naar de zonsondergang te kijken, dieren in het wild te zien of 's nachts naar de sterren te kijken.


Tot slot

In plaats van te proberen het zelfbeeld bij onze kinderen te vergroten door een hoge mate van zelfrespect te bevorderen, kunnen we onze kinderen helpen manieren te vinden om voorbij zelfrespect te komen. Het introduceren van meer mindfulness, flow, mededogen, verheffing en ontzag in hun leven zal hen helpen een rustig (er) ego te ontwikkelen - iets dat hen goed zal dienen in hun jeugd en daarbuiten. Wanneer kinderen zich kunnen onttrekken aan voortdurende zelfevaluatie, zijn ze vrijer om zich in te leven in anderen, te leren en zich te identificeren met waarden die belangrijk voor hen zijn.

De vraag "Ben ik goed genoeg?" Kunnen we kinderen loslaten, zodat kinderen een voller en rijker leven kunnen leiden.


Leer zelf ook meer via https://www.humanpowernow.com/aankomende-events/2020/1/11/touch-builds-trust-maastricht

Dit essay is gebasserd op het boek van Eileen Kennedy-Moore

Kid Confidence: help je kind om vrienden te maken, veerkracht te ontwikkelen en echt zelfrespect te ontwikkelen (New Harbinger Publications, 2019, 240 pagina's

hpn amazed.jpg



Kid_Confidence_200_300_int_c1-1x.jpg
HPN Touch builds trust.png